Tatoeages zijn uniek, persoonlijk en vertegenwoordigen vaak wie de persoon is. Ze zijn ook permanent, wat betekent dat ze altijd aanwezig zijn in de samenleving. Tatoeages kunnen worden gezien als een vorm van kunst of expressie, daarom dragen veel mensen ze op hun huid.
Veel hogescholen hebben tatoeages verboden om een meer professionele omgeving voor hun studenten te creëren. De redenering is dat ze de boodschap willen uitdragen dat het hoger onderwijs een serieuze zaak is en serieus genomen moet worden. De studenten zullen goed gekleed zijn en zich presenteren als goed afgeronde leden van de samenleving.
Gebrek aan tatoeages werd gehint en aangedrongen op het vergroten van de professionaliteit. Deze verhoogde professionaliteit zal helpen met de toekomstperspectieven van studenten op de werkplek.
Studenten besluiten om zonder tatoeages te gaan om een professionele uitstraling te behouden. Dit is nodig omdat de regelgeving op de werkplek strenger wordt voor tatoeages.
Het verwijderen van tatoeages kan echter voor veel mensen duur en pijnlijk zijn. Het idee om tatoeages op hogescholen te verbieden, is ontvangen met gemengde beoordelingen van zowel docenten als studenten.
Sommige faculteitsleden zien deze verboden als noodzakelijk om een academische omgeving te creëren, terwijl anderen ze zien als het wegnemen van individualiteit uit het campusleven.
Dit verbod heeft enkele juridische implicaties omdat het in strijd kan zijn met wetgeving die beschermt tegen discriminatie onder de Civil Rights Act van 1964.
De impact van college tattoo banning beleid op de vrijheid van studenten
Studenten zijn geen onbekenden van vrijheid. Ze zijn vrij om te feesten, zich te kleden zoals ze willen en te genieten van hun leven. Tatoeages zijn een vorm van expressie die veel studenten kiezen om geïnkt te worden op hun huid.
Het tatoeagebeleid van de universiteit staat deze vrijheid niet toe omdat tatoeages vaak worden geassocieerd met bendegerelateerde activiteiten of geweld, of ze kunnen worden gezien als een afleiding in de klasomgeving.
Het verbod op tatoeages op de campus is nu een hot topic bij veel studenten. Sommigen vinden het een inbreuk op hun rechten, terwijl anderen ze zien als een geschikte manier om de veiligheid op de campus te handhaven.
Het idee om tatoeages op hogescholen te verbieden, is ontvangen met gemengde beoordelingen van zowel docenten als studenten. Sommige faculteitsleden zien deze verboden als noodzakelijk om een academische omgeving te creëren, terwijl anderen ze zien als het wegnemen van individualiteit uit het campusleven.
Argumenten voor en tegen het verbieden van college-tatoeages
Sommige mensen zijn voor het verbieden van universiteitstatoeages omdat het wordt gezien als een uiting van rebellie. Voor sommige hogescholen; je kunt niet drinken, voorhuwelijkse seks hebben, tatoeages hebben. Sommige hogescholen die religieus worden gefinancierd, kunnen het soort zijn dat je niet zou accepteren als je tatoeages hebt.
Het enige dat toelatingsfunctionarissen zorgen kan geven over tatoeages, is als het bendetattoos zijn. Ze willen misschien geen “problemen” die bendes of bende-affiliaties naar de campus zouden brengen.
De waarheid is dat zichtbare tatoeages van invloed zijn op uw toekomstige banen omdat werkgevers op zoek zijn naar een bepaald profiel van werknemers, dus als hun ideale werknemer niet past in het profiel van een persoon met tatoeages. Ze zullen je als “ongeschikt” beschouwen en na het interview zullen ze geen contact meer met je opnemen, en je zult nooit weten waarom. Dus ja, helaas is er nog steeds een stigma over tatoeages die worden geassocieerd met criminelen.
De andere kant stelt dat het aan het individu is of ze hun tatoeages willen laten zien of niet. Zij stellen dat dit verbod hun vrijheid van meningsuiting zal beperken. Voor de meeste hogescholen maakt het admission officers niet uit of je tatoeages hebt of niet. Veel mensen hebben tegenwoordig tatoeages. Ze geven om je GPA, je cijfers, testscores, enz.
Het feit is dat sommige mensen erom zullen geven, en sommigen niet. Je hebt geen manier om te weten wie wel en wie niet zal weten, maar het is goed dat je dit overweegt. Het geldt niet alleen voor de universiteit, maar ook voor je carrière daarna.
Wat je universiteitsaanvraag betreft, kun je altijd wachten tot je je plek hebt voordat je een tatoeage krijgt – je hebt de rest van je leven om ervan te genieten. Hogescholen zijn een plek om te leren. De administratie moet zich concentreren op het bijbrengen van kennis, zodat ze betere burgers worden.
Schoolbesturen mogen hun aandacht niet afleiden van hun primaire taak en zich laten meeslepen in debatten en argumenten over allerlei onnodige kwesties die niets te maken hebben met hun basismandaat.
Academische schrijfexpert Lauren Bradshaw, die een professionele essayschrijver is bij Custom Writings, gelooft dat studenten veel overgangen in hun leven doormaken en zich door hun vrienden onder druk kunnen voelen om tatoeages te krijgen – maar dit is niet een goed idee. Veel studenten denken niet na over de langetermijneffecten die deze tatoeages kunnen hebben op hun toekomstige carrièreperspectieven of relaties met werkgevers, daarom moeten ze nadenken over de gevolgen voordat ze overhaaste beslissingen nemen. “Elke student moet klaar zijn om volwassen te worden na het afstuderen. Het betekent het oplossen van dagelijkse problemen in privé en op het werk.”
Het debat over de vraag of tatoeages in het leger verboden moeten worden, woedt jaren later nog steeds. Degenen die ervoor pleiten, beweren dat tatoeages een vorm van zelfexpressie zijn en niet moeten worden beperkt. Zij zijn van mening dat dit verbod hun vrijheid van meningsuiting zal beperken. Veel van de tegenstanders vinden dat het laster, racisme en haat bevordert.
Conclusie
Studenten zijn op een zeer beïnvloedbare leeftijd en kunnen zich onder druk gezet voelen door hun leeftijdsgenoten om deze tatoeages te krijgen op basis van maatschappelijke normen – wat op de lange termijn niet goed voor hen is.
Is het niet beter om hen op te leiden en alle informatie over lichaamspiercings en tatoeages te geven, en het aan studenten en hun ouders over te laten om te beslissen wat ze willen doen?
Ook studenten hebben de keuzevrijheid om te beslissen wat ze met hun lichaam willen doen. De middelen die beschikbaar zijn bij de instellingen zijn bedoeld om de kwaliteit en het aanbod van onderwijs te verbeteren en hun prestaties te evalueren.
Ze moeten zich concentreren op het verbeteren van de prestaties van de school als geheel, zodat de studenten die flauwvallen van de school op eigen benen kunnen staan en de uitdagingen aankunnen die ze als toekomstige burgers van het land zullen tegenkomen. Degenen die flauwvallen, moeten uitblinken in hun studiegebied en lauweren brengen naar de school en de gemeenschap.